جيئن لڪيرن ۽ بنجر زمينن ۾ ٻج پوکيو وڃي ته ان جو هڪ به پتو نه پوي، تيئن ڪو ماڻهو سرمائي (ٻج) وڃائي ويهي ٿو ۽ اجهي تي روئي ٿو ته اجايو اجورو ڏيڻ تي مجبور ٿي وڃي ٿو.
جھڙيءَ طرح پاڻيءَ کي ڇڻڻ سان مکڻ نه ٿو پيدا ٿئي، پر ان عمل ۾ مٽيءَ جو ٻوٽو به ڀڃي سگھي ٿو.
جيئن جادوگريءَ ۽ ڪاري جادوءَ جي اثر هيٺ هڪ بنجر عورت ڀوتن ۽ جادوگرن کان پٽ جي آشيرواد گهرندي آهي، تيئن هوءَ پٽ ڄمائي نه سگهندي آهي، بلڪه پنهنجي جان وڃائڻ کان ڊڄندي آهي. هوء پاڻ کي انهن جي جادو کان آزاد ڪرڻ جي ڪوشش ڪري ٿي پر اهي (ڀوت ۽ عقل
سچي گرو کان تعليم ۽ حڪمت حاصل ڪرڻ کان سواء، ٻين ديوتا ۽ ديوتائن جي خدمت صرف تڪليف ڏئي ٿي. انهن سان پيار ڪرڻ انسان کي دنيا ۽ آخرت ٻنهي ۾ مصيبت ۾ وجهي ٿو. (476)