جنهن کي گروءَ جي ڪلام جي ڪا به خبر نه آهي، اهو ان جانور کان به گهٽ آهي، جيڪو گاهه ۽ گاهه کائي ٿو ۽ کير جهڙو امرت ڏئي ٿو.
هندو ڌرم موجب ڳئون ۽ ڳئون جو پيشاب مقدس سمجهيو ويندو آهي پر لعنت آهي انساني جسم تي جيڪو عطر جهڙو کاڌو کائيندو آهي ۽ هر طرف گندگي پکيڙيندو آهي.
جيڪي سچي گرو جي ڄاڻ واري واعظ جو سهارو وٺن ٿا ۽ انهن کي پنهنجي زندگي ۾ عمل ڪن ٿا، اهي عظيم بزرگ آهن. ان جي برعڪس، جيڪي سچي گروءَ جي تعليمات کان غافل ٿين ٿا، سي ذليل، بڇڙا ۽ بيوقوف آهن.
هن جي نالي تي غور ڪرڻ سان، اهڙا درويش صفت انسان پاڻ امرت جهڙو اسم جو چشمو بڻجي ويندا آهن. جيڪي گرو جي ڪلام کان بيزار آهن ۽ مايا ۾ مگن آهن اهي زهريلي نانگ وانگر خوفناڪ ۽ زهر سان ڀريل آهن. (201)