ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 222


ਮਨ ਮਧੁਕਰਿ ਗਤਿ ਭ੍ਰਮਤ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਸਮਾਈਐ ।
man madhukar gat bhramat chatur kuntt charan kamal sukh sanpatt samaaeeai |

ذهن چارئي طرفن ۾ ٻرندڙ ماکيءَ وانگر ڀڄندو رهي ٿو. پر سچي گرو جي پناهه ۾ اچڻ سان ۽ نام سمرن جي برڪت سان، هو امن ۽ آرام جي سامان ۾ ضم ٿي وڃي ٿو.

ਸੀਤਲ ਸੁਗੰਧ ਅਤਿ ਕੋਮਲ ਅਨੂਪ ਰੂਪ ਮਧੁ ਮਕਰੰਦ ਤਸ ਅਨਤ ਨ ਧਾਈਐ ।
seetal sugandh at komal anoop roop madh makarand tas anat na dhaaeeai |

جڏهن سچي گرو جي پيرن جي پرسڪون، خوشبودار، نازڪ ۽ تمام خوبصورت امرت جهڙي پاڪ مٽي ملي ٿي، ذهن ڪنهن به طرف نه ڀڄندو آهي.

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਉਨਮਨ ਜਗਮਗ ਜੋਤਿ ਅਨਹਦ ਧੁਨਿ ਰੁਨਝੁਨ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।
sahaj samaadh unaman jagamag jot anahad dhun runajhun liv laaeeai |

سچي گرو جي پاڪ پيرن سان سندس وابستگي جي ڪري، خدا جي مرضي ۽ مراقبي جي آرام واري حالت ۾ رهڻ ۽ هميشه روشني جي روشني جي هڪ جھلڪ مان لطف اندوز ٿيڻ سان، هو سريلي اڻڄاتل آسماني موسيقي ۾ مشغول رهي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੀਸ ਇਕੀਸ ਸੋਹੰ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ਆਪਾ ਅਪਰੰਪਰ ਪਰਮਪਦੁ ਪਾਈਐ ।੨੨੨।
guramukh bees ikees sohan soee jaanai aapaa aparanpar paramapad paaeeai |222|

يقين ڪر! سچو گرو جو فرمانبردار سک، هڪ رب کان واقف ٿي وڃي ٿو جيڪو سڀني حدن کان ٻاهر آهي. ۽ اهڙيءَ طرح هو اعليٰ روحاني حالت ۾ پهچي ٿو. (222)