هڪ گرسيخ (گم جو شاگرد) جيڪو رب جي نام جي امرت جي خوشيءَ ۾ غرق هوندو آهي اهو ذهن جو مستحڪم ۽ پنهنجي نفس جي مڪمل باشعور رهي ٿو. هن جو ذهن هميشه خدا جي ياد ۾ مشغول آهي.
جيڪو رب جي امرت جهڙو نام ۾ مشغول رهي ٿو، اهو گم جي حڪمت سان برڪت وارو آهي. اعليٰ حڪمت ۽ رب کي ياد ڪرڻ جي هن جي محنت هميشه هن جي ذهن ۾ خدا جي روشني جي مافوق الفطرت روپ کي ظاهر ڪري ٿي.
جيڪو سچي گروءَ جي ڪمل جھڙي پاڪ پيرن ۾ سمايل آهي، سو رب جي لامحدود سرچشمي مان امرت نام کي پيئندو رهي ٿو. اهڙيءَ طرح هو پنهنجي گندي عقل کي تباهه ڪري ٿو.
جيڪو سچي گروءَ جي ڪمل وانگر پاڪ پيرن ۾ سمايل رهي ٿو، اهو مايا جي اثر کان بي نياز رهي ٿو. فقط هڪ نادر ماڻهو دنيا جي مادي ڪشش کان پاسو ڪري ٿو. (68)