جيئن ندين ۽ ندين جو پاڻي ڪاٺ کي ٻوڙي نٿو سگهي، تيئن ان (پاڻيءَ) کي ان ڳالهه جو شرم آهي ته ان ڪاٺ کي سيراب ڪري مٿي آندو آهي.
جيئن پٽ ڪيتريون ئي غلطيون ڪري ٿو پر ان جي ماءُ جنهن کيس جنم ڏنو آهي، ان کي ڪڏهن به ياد نه ڪندي آهي (هوءَ اڃا به هن سان پيار ڪندي رهي ٿي).
جيئن هڪ مجرم جنهن ۾ بيشمار خرابيون هجن، ڪنهن بهادر ويڙهاڪ جي هٿان نه ماريو وڃي، جنهن جي پناهه ۾ هو آيو هجي، تيئن ويڙهاڪ هن جي حفاظت ڪري ٿو ۽ اهڙيءَ طرح هن جي نيڪ صفتن کي پورو ڪري ٿو.
اهڙي طرح عظيم ڀلارو سچو گرو پنهنجي سکن جي ڪنهن به عيب تي نه ٿو رهي. هو فلسفو پٿر جي لمس وانگر آهي (سچو گرو پنهنجي پناهه ۾ سکن جي گندگي کي ختم ڪري ٿو ۽ انهن کي سون جهڙو قيمتي ۽ خالص بڻائي ٿو). (536)