لالچ، ڪاوڙ وغيره، پنج ئي خرابيون مايا جا پاڇا آهن. هنن انسانن ۾ شيطانن وانگر انتشار پيدا ڪيو آهي. انهن جي نتيجي ۾ انسان جي ذهن ۾ برائي ۽ برائي جا ڪيترائي سمنڊ غضب ۾ آهن.
انسان جي زندگي تمام مختصر آهي پر ان جون تمناون ۽ تمناون دورن جون آهن. سمنڊ جهڙي ذهن ۾ بڇڙن جون لهرون آهن، جن جي خواهشن جو تصور به نه ٿو ڪري سگهجي.
انهن سڀني خواهشن ۽ خواهشن جي اثر هيٺ، ذهن چارئي طرفن ۾ گهمي ڦري ٿو ۽ ٻئي ڀيري ورهاڱي کان ٻاهر جي علائقن تائين پهچندو آهي.
پريشانين، جسماني بيمارين ۽ ٻين ڪيترين ئي بيمارين ۾ مشغول هئڻ جي باوجود، ان کي ڀڄڻ کان روڪي نٿو سگهجي. سچي گرو جي پناهه ان کي ڪنٽرول ڪرڻ جو واحد ذريعو آهي. (233)