ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 234


ਜੈਸੇ ਮਨੁ ਲਾਗਤ ਹੈ ਲੇਖਕ ਕੋ ਲੇਖੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਤ ਨ ਤੈਸੋ ਠਹਿਰਾਵਈ ।
jaise man laagat hai lekhak ko lekhai bikhai har jas likhat na taiso tthahiraavee |

جيئن حساب وٺندڙ جو ذهن دنياوي ڪمن جو حساب ڪتاب رکڻ ۽ لکڻ ۾ مشغول هوندو آهي، تيئن رب جي قلم لکڻ تي ڌيان نه ڏيندو آهي.

ਜੈਸੇ ਮਨ ਬਨਜੁ ਬਿਉਹਾਰ ਕੇ ਬਿਥਾਰ ਬਿਖੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਅਵਗਾਹਨੁ ਨ ਭਾਵਈ ।
jaise man banaj biauhaar ke bithaar bikhai sabad surat avagaahan na bhaavee |

جيئن دماغ واپار ۽ ڌنڌي ۾ مشغول آهي، تيئن رب جي نالي جي ياد ۾ مشغول ۽ مشغول ٿيڻ پسند نٿو ڪري.

ਜੈਸੇ ਮਨੁ ਕਨਿਕ ਅਉ ਕਾਮਨੀ ਸਨੇਹ ਬਿਖੈ ਸਾਧਸੰਗ ਤੈਸੇ ਨੇਹੁ ਪਲ ਨ ਲਗਾਵਈ ।
jaise man kanik aau kaamanee saneh bikhai saadhasang taise nehu pal na lagaavee |

جهڙيءَ طرح مرد عورت جي سونهن ۽ محبت ۾ مگن هوندو آهي، تيئن هو پاڪ مردن جي جماعت لاءِ هڪ لمحي لاءِ به پنهنجي دل ۾ اهڙي محبت نه ڏيکاريندو آهي.

ਮਾਇਆ ਬੰਧ ਧੰਧ ਬਿਖੈ ਆਵਧ ਬਿਹਾਇ ਜਾਇ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਹੀਨ ਪਾਛੈ ਪਛੁਤਾਵਈ ।੨੩੪।
maaeaa bandh dhandh bikhai aavadh bihaae jaae gur upades heen paachhai pachhutaavee |234|

زندگي دنيا جي بندن ۽ ڪمن ۾ گذري ٿي. سچو گرو جي تعليمات تي عمل ڪرڻ ۽ ان جي پيروي ڪرڻ کان محروم ماڻهو توبهه ڪري ٿو جڏهن هن دنيا مان وڃڻ جو وقت ويجهو اچي ٿو. (234)