جيئن حساب وٺندڙ جو ذهن دنياوي ڪمن جو حساب ڪتاب رکڻ ۽ لکڻ ۾ مشغول هوندو آهي، تيئن رب جي قلم لکڻ تي ڌيان نه ڏيندو آهي.
جيئن دماغ واپار ۽ ڌنڌي ۾ مشغول آهي، تيئن رب جي نالي جي ياد ۾ مشغول ۽ مشغول ٿيڻ پسند نٿو ڪري.
جهڙيءَ طرح مرد عورت جي سونهن ۽ محبت ۾ مگن هوندو آهي، تيئن هو پاڪ مردن جي جماعت لاءِ هڪ لمحي لاءِ به پنهنجي دل ۾ اهڙي محبت نه ڏيکاريندو آهي.
زندگي دنيا جي بندن ۽ ڪمن ۾ گذري ٿي. سچو گرو جي تعليمات تي عمل ڪرڻ ۽ ان جي پيروي ڪرڻ کان محروم ماڻهو توبهه ڪري ٿو جڏهن هن دنيا مان وڃڻ جو وقت ويجهو اچي ٿو. (234)