جيئن رات جو هر ڪو پنهنجي پيارن جي صحبت مان لطف اندوز ٿيندو آهي، تيئن هڪ سُرندڙ ڍڳي کي پنهنجي محبوب کان جدا ٿيڻ افسوسناڪ سمجهيو ويندو آهي.
جيئن سج اڀرڻ سان جڳهه روشن ٿئي ٿي، پر اونداهي گهٽين ۽ ديوارن ۾ لڪيل اللو نظر اچي ٿو.
تلاءُ، درياءَ ۽ سمنڊ پاڻيءَ سان ڀرجي ويل نظر اچن ٿا، پر مينهن جي آرزو ڪندي، مينهن وارو پکي اڃايل رهي ٿو ۽ ان سواتي بوند لاءِ روئندو رهي ٿو.
ساڳيءَ طرح پاڻ کي سچي گروءَ جي جماعت سان وابسته ڪري، سڄي دنيا دنياوي سمنڊ پار ڪري رهي آهي، پر آءٌ، گنهگار پنهنجي سڄي عمر بڇڙن ڪمن ۾ گذاري رهيو آهيان. (509)