جيئن ماءُ پيءُ پنهنجي پٽ جي عيب جو ڪو به نوٽيس نه وٺندا آهن ۽ ان جي پرورش خوشنصيب ۽ خوشگوار ماحول ۾ ڪندا آهن.
جهڙيءَ طرح درد ۾ مبتلا مريض طبيب کي پنهنجي مرضيءَ جي وضاحت ڪري ٿو، پنهنجي صحت کي برقرار رکڻ ۾ سندس لاپرواهي کي نظر انداز ڪري ٿو، تيئن طبيب پوري تحقيق کان پوءِ محبت سان دوا ڏيندو آهي.
جيئن ڪنهن اسڪول ۾ ڪيترائي شاگرد هوندا آهن، تيئن استاد انهن جي ٻارن جي لذتن ۽ تڪليفن کي نه ڏسندو آهي، پر انهن کي سيکاريندو آهي ته جيئن انهن کي علم وارو بڻائي سگهجي.
پوءِ ڇا سچو گرو سکن کي پنهنجي پناهه ۾ خدائي علم ۽ اعليٰ صلاحيت سان نوازيندو آهي، اهڙيءَ طرح انهن جي اڻڄاڻائيءَ ۾ ڪيل بڇڙن ڪمن کي ختم ڪري ڇڏيندو آهي. (378)