ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 349


ਕੰਚਨ ਅਸੁਧ ਜੈਸੇ ਭ੍ਰਮਤ ਕੁਠਾਰੀ ਬਿਖੈ ਸੁਧ ਭਏ ਭ੍ਰਮਤ ਨ ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਗਾਸ ਹੈ ।
kanchan asudh jaise bhramat kutthaaree bikhai sudh bhe bhramat na paavak pragaas hai |

جيئن ناپاڪ سون کي جڏهن صليب ۾ گرم ڪيو ويندو آهي، ته هيڏانهن هوڏانهن هلندا رهو، پر جڏهن پاڪ ٿي وڃي ته باھ وانگر چمڪيو.

ਜੈਸੇ ਕਰ ਕੰਕਨ ਅਨੇਕ ਮੈ ਪ੍ਰਗਟ ਧੁਨਿ ਏਕੈ ਏਕ ਟੇਕ ਪੁਨਿ ਧੁਨਿ ਕੋ ਬਿਨਾਸ ਹੈ ।
jaise kar kankan anek mai pragatt dhun ekai ek ttek pun dhun ko binaas hai |

جيڪڏهن هڪ هٿ ۾ ڪيتريون ئي چوڙيون پائڻ لڳن ٿيون ته اهي هڪ ٻئي سان ٽڪرائجي آواز ڪن ٿيون، پر جڏهن گلي ۽ هڪ ٿي وڃن ٿيون ته خاموش ۽ بي آواز ٿي وڃن ٿيون.

ਖੁਧਿਆ ਕੈ ਬਾਲਕ ਬਿਲਲਾਤ ਅਕੁਲਾਤ ਅਤ ਅਸਥਨ ਪਾਨ ਕਰਿ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸ ਹੈ ।
khudhiaa kai baalak bilalaat akulaat at asathan paan kar sahaj nivaas hai |

جيئن ڪو ٻار بک لڳڻ تي روئي ٿو پر ماءُ جي سيني مان کير پيئڻ کان پوءِ خاموش ۽ پرامن ٿي وڃي ٿو.

ਤੈਸੇ ਮਾਇਆ ਭ੍ਰਮਤ ਭ੍ਰਮਤ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਧਾਵੈ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਨਿਹਚਲ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪਦ ਬਾਸ ਹੈ ।੩੪੯।
taise maaeaa bhramat bhramat chatur kuntt dhaavai gur upades nihachal grihi pad baas hai |349|

اهڙيءَ طرح انسان جو ذهن دنياوي وابستگين ۽ محبتن ۾ جڪڙيل هر طرف ڀوڳيندو رهي ٿو. پر سچي گرو جي واعظ سان، هو مستحڪم ۽ پرامن ٿي وڃي ٿو. (349)