വൈക്കോലും പുല്ലും തിന്ന് പാലുപോലെ അമൃത് തരുന്ന മൃഗത്തേക്കാൾ ഗുരുവിൻ്റെ വചനങ്ങളെപ്പറ്റി യാതൊരു ധാരണയുമില്ലാത്തവൻ വളരെ അധമനാണ്.
ഹിന്ദു പുരാണങ്ങൾ അനുസരിച്ച്, ചാണകവും ഗോമൂത്രവും പവിത്രമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ അമൃതം പോലുള്ള ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയും ചുറ്റും മാലിന്യം പരത്തുകയും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യശരീരം ശപിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വിജ്ഞാനപ്രദമായ പ്രഭാഷണങ്ങളുടെ പിന്തുണ സ്വീകരിക്കുകയും അവ ജീവിതത്തിൽ അനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ മഹത്തായ സന്യാസികളാണ്. നേരെമറിച്ച്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് പിന്തിരിയുന്നവർ താഴ്ന്ന നിലയിലുള്ളവരും ദുഷ്ടരും വിഡ്ഢികളുമാണ്.
അവൻ്റെ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ, അത്തരം സന്യാസിമാർ സ്വയം അമൃതം പോലുള്ള നാമത്തിൻ്റെ ഉറവകളായിത്തീരുന്നു. ഗുരുവിൻ്റെ വചനങ്ങൾ ഇല്ലാത്തവരും മായയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവരും വിഷപ്പാമ്പുകളെപ്പോലെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നവരും വിഷം നിറഞ്ഞവരുമാണ്. (201)