ശിവൻ, ബ്രഹ്മാവ്, സനക് മുതലായ ദേവന്മാർക്ക് പോലും സത്യഗുരുവിൻ്റെ അനുസരണയുള്ളവരും സമർപ്പിതരുമായ ശിഷ്യന്മാരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് ഒരു നിമിഷം പോലും നിലനിർത്തുന്നതിലൂടെ നേടിയെടുക്കുന്ന സഭയുടെ പ്രാധാന്യം നേടാൻ കഴിയില്ല.
വിശുദ്ധ സഭയിൽ ചെലവഴിക്കുന്ന വളരെ ചെറിയ സമയം സിമൃതികൾ, പുരാണങ്ങൾ, വേദങ്ങൾ തുടങ്ങിയ വിവിധ മതഗ്രന്ഥങ്ങളാൽ, സംഗീതോപകരണങ്ങൾ, വിവിധ ആലാപന രീതികൾ എന്നിവയാൽ അനന്തമായും അനന്തമായും ആലപിച്ചിരിക്കുന്നു.
എല്ലാ ദേവതകളും, ദേവന്മാരും, നിധികളും, ഫലങ്ങളും, സ്വർഗ്ഗത്തിലെ സുഖസൗകര്യങ്ങളും പാടി, വിശുദ്ധരുടെ സംഘവുമായുള്ള ഭിന്നമായ സഹവാസത്തിൽ പോലും അവർ ആസ്വദിച്ച സമാധാനത്തെ ഓർക്കുന്നു.
അനുസരണയുള്ള ശിഷ്യന്മാർ തങ്ങളുടെ മനസ്സിനെ ഏകോപിപ്പിച്ച് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ മുഴുകി, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ പൂർണ്ണവും പൂർണ്ണവുമായ ഭഗവാൻ്റെ രൂപമായി കണക്കാക്കുന്നു. (341)