മനുഷ്യ ജന്മത്തിൽ, നല്ലതോ ചീത്തയോ ആയ സഹവാസം ഒരാളെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സദ്ഗുണങ്ങൾ പകരുന്നു, അതേസമയം ചീത്ത കൂട്ടുകെട്ട് ഒരു വ്യക്തിയിൽ അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനം നിറയ്ക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ മനുഷ്യരുടെ കൂട്ടായ്മയിൽ, ഒരാൾ ഒരു ഭക്തൻ, വിശകലനം ചെയ്യുന്ന വ്യക്തി, ജീവനോടെ മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടവനും ദൈവിക അറിവിൻ്റെ ഉടമയുമായ ഒരു സ്ഥാനം നേടുന്നു.
ദുഷ്ടരും ദുഷ്ടന്മാരുമായ ആളുകളുമായുള്ള കൂട്ടുകെട്ട് ഒരു മനുഷ്യനെ കള്ളനും ചൂതാട്ടക്കാരനും വഞ്ചകനും കൊള്ളക്കാരനും ആസക്തിയും അഹങ്കാരവുമാക്കി മാറ്റുന്നു.
ലോകം മുഴുവൻ അവരുടേതായ രീതിയിൽ സമാധാനവും സന്തോഷവും ആസ്വദിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഗുരുവിൻ്റെ അഭ്യാസത്തിൻ്റെ തീവ്രതയും അത് നൽകുന്ന സന്തോഷവും അപൂർവമായ ഒരാൾക്ക് മനസ്സിലായി. (165)