സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയും നികൃഷ്ടനുമായ ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ സമ്പത്ത് ചെലവഴിച്ചതിന് ശേഷം ദുഷ്പ്രവൃത്തികളും കഷ്ടപ്പാടുകളും ചീത്തപ്പേരും സമ്പാദിക്കുന്നു. അവൻ ഇഹത്തിലും പരലോകത്തും സ്വയം കളങ്കം സമ്പാദിക്കുന്നു.
ഒരു കള്ളനും അധാർമിക വ്യക്തിയും ചൂതാട്ടക്കാരനും ആസക്തിയും അവൻ്റെ അധമവും കുപ്രസിദ്ധവുമായ പ്രവൃത്തികളുടെ പേരിൽ എപ്പോഴും ചില അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളിലോ തർക്കങ്ങളിലോ ഏർപ്പെടുന്നു.
അത്തരം ഒരു ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാരന് അവൻ്റെ ബുദ്ധിയും ബഹുമാനവും ബഹുമാനവും മഹത്വവും നഷ്ടപ്പെടും; മൂക്കും ചെവിയും വെട്ടാനുള്ള ശിക്ഷ അനുഭവിച്ച ശേഷം, താൻ വഹിക്കുന്ന അപകീർത്തികൾക്കിടയിലും അയാൾക്ക് സമൂഹത്തിൽ ഒരു നാണക്കേടും തോന്നുന്നില്ല. കൂടുതൽ നാണംകെട്ടവനായി, അവൻ തൻ്റെ നീചവൃത്തിയിൽ മുഴുകുന്നു
അത്തരം ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാരും കുപ്രസിദ്ധരും ദുഷ്പ്രവൃത്തികളിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിൽക്കാത്തപ്പോൾ, ഒരുവനെ എല്ലാ നിധികളും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കാൻ കഴിവുള്ള സത്യവും സന്യാസിവുമായ വ്യക്തികളുടെ സഭയിലേക്ക് ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു സിക്ക് വരാതിരിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്? (അവർക്ക് ലജ്ജ തോന്നുന്നില്ലെങ്കിൽ ചെയ്യുക