കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 184

ਘੋਸਲਾ ਮੈ ਅੰਡਾ ਤਜਿ ਉਡਤ ਅਕਾਸਚਾਰੀ ਸੰਧਿਆ ਸਮੈ ਅੰਡਾ ਹੋਤਿ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਆਵਈ ।

ghosalaa mai anddaa taj uddat akaasachaaree sandhiaa samai anddaa hot chet fir aavee |

ഒരു പക്ഷി തൻ്റെ കൂടിനുള്ളിലെ സുഖസൗകര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് തുറന്ന ആകാശത്തേക്ക് പറന്നുപോകുന്നതുപോലെ, മുട്ട ഉപേക്ഷിച്ച്, പക്ഷേ മുട്ടയിലെ കുഞ്ഞിനെക്കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കയാൽ മടങ്ങിപ്പോകും.

ਤਿਰੀਆ ਤਿਆਗ ਸੁਤ ਜਾਤ ਬਨ ਖੰਡ ਬਿਖੈ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਸੁਖ ਪਾਵਈ ।

tireea tiaag sut jaat ban khandd bikhai sut kee surat grih aae sukh paavee |

ഒരു കൂലിപ്പണിക്കാരിയായ ഒരു സ്ത്രീ തൻ്റെ കുട്ടിയെ നിർബന്ധിച്ച് വീട്ടിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് വിറക് എടുക്കാൻ കാട്ടിലേക്ക് പോകും, എന്നാൽ തൻ്റെ കുട്ടിയുടെ ഓർമ്മ മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുകയും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ ആശ്വാസം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ;

ਜੈਸੇ ਜਲ ਕੁੰਡ ਕਰਿ ਛਾਡੀਅਤ ਜਲਚਰੀ ਜਬ ਚਾਹੇ ਤਬ ਗਹਿ ਲੇਤ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ।

jaise jal kundd kar chhaaddeeat jalacharee jab chaahe tab geh let man bhaavee |

ഒരു കുളം ഉണ്ടാക്കി അതിൽ മീൻ വിടുന്നതുപോലെ, ഇഷ്ടംപോലെ വീണ്ടും പിടിക്കപ്പെടും.

ਤੈਸੇ ਚਿਤ ਚੰਚਲ ਭ੍ਰਮਤ ਹੈ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਸਤਿਗੁਰ ਬੋਹਿਥ ਬਿਹੰਗ ਠਹਰਾਵਈ ।੧੮੪।

taise chit chanchal bhramat hai chatur kuntt satigur bohith bihang tthaharaavee |184|

അതുപോലെ ഒരു മനുഷ്യൻ്റെ ഉന്മത്തമായ മനസ്സ് നാലു ദിക്കുകളിലും അലയുന്നു. എന്നാൽ സാക്ഷാൽ ഗുരു അനുഗ്രഹിച്ച കപ്പൽ പോലെയുള്ള നാമം കാരണം, അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന പക്ഷിയെപ്പോലെയുള്ള മനസ്സ് സ്വയം വന്ന് വിശ്രമിക്കുന്നു. (184)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675