કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 184

ਘੋਸਲਾ ਮੈ ਅੰਡਾ ਤਜਿ ਉਡਤ ਅਕਾਸਚਾਰੀ ਸੰਧਿਆ ਸਮੈ ਅੰਡਾ ਹੋਤਿ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਆਵਈ ।

ghosalaa mai anddaa taj uddat akaasachaaree sandhiaa samai anddaa hot chet fir aavee |

જેમ એક પક્ષી તેના માળાના આરામથી ખુલ્લા આકાશમાં ઉડી જાય છે, તેના ઈંડાને પાછળ છોડી દે છે પણ ઈંડામાં રહેલા બચ્ચા પક્ષીની ચિંતાને લીધે પાછું આવે છે,

ਤਿਰੀਆ ਤਿਆਗ ਸੁਤ ਜਾਤ ਬਨ ਖੰਡ ਬਿਖੈ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਸੁਖ ਪਾਵਈ ।

tireea tiaag sut jaat ban khandd bikhai sut kee surat grih aae sukh paavee |

જેમ એક શ્રમજીવી સ્ત્રી મજબૂરીમાં પોતાના બાળકને ઘરે મૂકીને લાકડાં લેવા જંગલમાં જાય છે, પણ પોતાના બાળકની યાદ મનમાં રાખે છે અને ઘરે પાછા ફરતાં આરામ મેળવે છે;

ਜੈਸੇ ਜਲ ਕੁੰਡ ਕਰਿ ਛਾਡੀਅਤ ਜਲਚਰੀ ਜਬ ਚਾਹੇ ਤਬ ਗਹਿ ਲੇਤ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ।

jaise jal kundd kar chhaaddeeat jalacharee jab chaahe tab geh let man bhaavee |

જેમ પાણીનો પૂલ બનાવવામાં આવે છે અને માછલીને તેની મરજીથી ફરીથી પકડવામાં આવે છે.

ਤੈਸੇ ਚਿਤ ਚੰਚਲ ਭ੍ਰਮਤ ਹੈ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਸਤਿਗੁਰ ਬੋਹਿਥ ਬਿਹੰਗ ਠਹਰਾਵਈ ।੧੮੪।

taise chit chanchal bhramat hai chatur kuntt satigur bohith bihang tthaharaavee |184|

આમ મનુષ્યનું મનોમન મન ચારેય દિશામાં ભટકે છે. પરંતુ સાચા ગુરૂ દ્વારા આશીર્વાદિત વહાણ જેવા નામને લીધે, ભટકતા પંખી જેવું મન આવે છે અને સ્વમાં વિશ્રામ કરે છે. (184)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675