કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 206


ਦੇਖਬੇ ਕਉ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਦਰਸ ਦਿਖਾਇਬੇ ਕਉ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਿਅ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖੀਐ ਦਿਖਾਈਐ ।
dekhabe kau drisatt na daras dikhaaeibe kau kaise pria darasan dekheeai dikhaaeeai |

મારા અનન્ય, તેજસ્વી અને પ્રિય પ્રેમીની ઝાંખી કરવા માટે મારી પાસે ન તો પ્રબુદ્ધ આંખો છે અને ન તો કોઈને તેની ઝલક બતાવવાની મારી શક્તિ છે. તો પછી પ્રેમીની એક ઝલક કેવી રીતે જોઈ શકાય કે બતાવી શકાય?

ਕਹਿਬੇ ਕਉ ਸੁਰਤਿ ਹੈ ਨ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਬੇ ਕਉ ਕੈਸੇ ਗੁਨਨਿਧਿ ਗੁਨ ਸੁਨੀਐ ਸੁਨਾਈਐ ।
kahibe kau surat hai na sravan sunabe kau kaise gunanidh gun suneeai sunaaeeai |

ભલાઈનો ખજાનો એવા મારા પ્રિયતમના ગુણોનું વર્ણન કરવાની મારી પાસે ડહાપણ નથી. તેમ જ મારી પાસે તેની સ્તુતિઓ સાંભળવા માટે કાન નથી. તો પછી ગુણ અને ઉત્કૃષ્ટતાના ઝરણાની વિભૂતિઓ કેવી રીતે સાંભળવી અને તેનું પઠન કરવું જોઈએ?

ਮਨ ਮੈ ਨ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮੈ ਨ ਮਨ ਨਿਹਚਲ ਹੁਇ ਨ ਉਨਮਨ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।
man mai na guramat guramat mai na man nihachal hue na unaman liv laaeeai |

મન ન તો સાચા ગુરુના ઉપદેશોમાં રહે છે અને ન તો ગુરુના ઉપદેશોમાં મગ્ન રહે છે. ગુરુના શબ્દોમાં મન સ્થિરતા પ્રાપ્ત કરતું નથી. તો પછી ઉચ્ચ આધ્યાત્મિક અવસ્થામાં કેવી રીતે તલ્લીન થઈ શકે?

ਅੰਗ ਅੰਗ ਭੰਗ ਰੰਗ ਰੂਪ ਕੁਲ ਹੀਨ ਦੀਨ ਕੈਸੇ ਬਹੁਨਾਇਕ ਕੀ ਨਾਇਕਾ ਕਹਾਈਐ ।੨੦੬।
ang ang bhang rang roop kul heen deen kaise bahunaaeik kee naaeikaa kahaaeeai |206|

મારું આખું શરીર દુખે છે. હું, નમ્ર અને આદરથી રહિત, સુંદરતા કે ઉચ્ચ જાતિ નથી. તો પછી હું કેવી રીતે બની શકું અને મારા માસ્ટર ભગવાનના સૌથી પ્રિય પ્રેમ તરીકે જાણી શકું? (206)