મારા અનન્ય, તેજસ્વી અને પ્રિય પ્રેમીની ઝાંખી કરવા માટે મારી પાસે ન તો પ્રબુદ્ધ આંખો છે અને ન તો કોઈને તેની ઝલક બતાવવાની મારી શક્તિ છે. તો પછી પ્રેમીની એક ઝલક કેવી રીતે જોઈ શકાય કે બતાવી શકાય?
ભલાઈનો ખજાનો એવા મારા પ્રિયતમના ગુણોનું વર્ણન કરવાની મારી પાસે ડહાપણ નથી. તેમ જ મારી પાસે તેની સ્તુતિઓ સાંભળવા માટે કાન નથી. તો પછી ગુણ અને ઉત્કૃષ્ટતાના ઝરણાની વિભૂતિઓ કેવી રીતે સાંભળવી અને તેનું પઠન કરવું જોઈએ?
મન ન તો સાચા ગુરુના ઉપદેશોમાં રહે છે અને ન તો ગુરુના ઉપદેશોમાં મગ્ન રહે છે. ગુરુના શબ્દોમાં મન સ્થિરતા પ્રાપ્ત કરતું નથી. તો પછી ઉચ્ચ આધ્યાત્મિક અવસ્થામાં કેવી રીતે તલ્લીન થઈ શકે?
મારું આખું શરીર દુખે છે. હું, નમ્ર અને આદરથી રહિત, સુંદરતા કે ઉચ્ચ જાતિ નથી. તો પછી હું કેવી રીતે બની શકું અને મારા માસ્ટર ભગવાનના સૌથી પ્રિય પ્રેમ તરીકે જાણી શકું? (206)