હે મારા ગુરુ-ચેતન મિત્ર! ફિલોસોફર-પથ્થરની જેમ, જેનો સ્પર્શ ધાતુને સોનામાં બદલી નાખે છે, સાચા ગુરુની ઝલક ક્યાં છે જે વ્યક્તિને સોનાની જેમ સર્વોચ્ચ અને મૂલ્યવાન બનાવે છે? ક્યાં છે એ મોહક આંખો અને મધુર અમૂલ્ય શબ્દો?
સુંદર દાંતો વાળો એ હસતો ચહેરો ક્યાં છે, ક્યાં છે ચૂંદડી અને ઘર અને ખેતરો અને બગીચાઓમાં તેનું ભવ્ય વિહાર?
શાંતિ અને આરામનો ખજાનો ક્યાં છે? નામ અને બાની (ગુરુની રચનાઓ) દ્વારા તેમના ગુણગાન ગાવાનો ખજાનો. તે દયા અને પરોપકારનો દેખાવ ક્યાં છે જે અસંખ્ય ભક્તોને સંસાર સાગરમાં વહાવી રહ્યો છે?
નામના આચરણથી પ્રભુમાં તલ્લીન ક્યાં છે, ભગવાનના નામના આનંદનો આનંદ માણવાની વિચિત્ર અને અદ્ભુત અનુભૂતિ ક્યાં છે અને ક્યાં તે સંત સાચા ગુરુની દૈવી હાજરીમાં એકત્ર થયેલું મંડળ શક્તિના ગુણગાન ગાય છે.