Ω φίλε μου με συνείδηση Γκουρού! σαν μια φιλοσοφική πέτρα, το άγγιγμα της οποίας μετατρέπει ένα μέταλλο σε χρυσό, πού είναι η ματιά του Αληθινού Γκουρού που κάνει έναν άνθρωπο υπέρτατο και πολύτιμο όπως ο χρυσός; Πού είναι αυτά τα ερωτευμένα μάτια και τα γλυκά ανεκτίμητα λόγια;
Πού είναι εκείνο το χαμογελαστό πρόσωπο με τα όμορφα δόντια, πού είναι η εστία και το σπίτι και η μεγαλειώδης βόλτα του στα χωράφια και στους κήπους;
Πού είναι ο θησαυρός της γαλήνης και της άνεσης; Ο θησαυρός του να τραγουδάς τους επαίνους Του μέσω του Naam και του bani (συνθέσεις του γκουρού). Πού είναι αυτό το βλέμμα καλοσύνης και καλοσύνης που ταξιδεύει μυριάδες πιστούς πέρα από τον εγκόσμιο ωκεανό;
Πού είναι η αφύπνιση στον Κύριο μέσω της άσκησης του Ναάμ, παράξενο και θαυμάσιο συναίσθημα της απόλαυσης της ευδαιμονίας του ονόματος του Κυρίου και πού είναι αυτή η εκκλησία συγκεντρωμένη στη θεία παρουσία του αγίου Αληθινού Γκουρού που ψάλλει τους επαίνους της δύναμης