Το μυαλό ενός ατόμου που μοιάζει με μέλισσα, αποκτά περίεργη άνεση και γαλήνη διαλογιζόμενος στη σκόνη που μοιάζει με νέκταρ από τα πόδια του Αληθινού Γκουρού.
Λόγω της επιρροής του παράξενου αρώματος και της πολύ λεπτής ηρεμίας στο Όνομα του Κυρίου που μοιάζει με ελιξίριο, κατοικεί στη μυστικιστική δέκατη πόρτα σε τόσο σταθερή κατάσταση που δεν περιπλανιέται πια.
Σε κατάσταση ισορροπίας και λόγω απρόσιτης και αμέτρητης συγκέντρωσης, συνεχίζει να επαναλαμβάνει συνεχώς τον γλυκό ρούνο του Ναάμ.
Αποκτώντας τον μεγάλο θησαυρό του ονόματος του Κυρίου που είναι φως υπέρτατο και πλήρες από όλες τις απόψεις, ξεχνάει όλες τις άλλες μορφές αναμνήσεων, στοχασμούς και κοσμικής επίγνωσης. (271)