Ακριβώς όπως τα φύλλα μιας πεδιάδας σκίζονται από τα αγκάθια μιας ακακίας που αναπτύσσεται κοντά της, δεν μπορεί να απελευθερωθεί από τα αγκάθια χωρίς να βλάψει τον εαυτό της.
Όπως ένας παπαγάλος σε ένα μικρό κλουβί μαθαίνει πολλά αλλά τον παρακολουθεί μια γάτα που μια μέρα την πιάνει και την τρώει.
Όπως ένα ψάρι αισθάνεται χαρούμενο που ζει στο νερό, αλλά ένας ψαράς ρίχνει το δόλωμα δεμένο στην άκρη μιας δυνατής κλωστής και το ψάρι παρασύρεται να το φάει. Όταν το ψάρι δαγκώνει το δόλωμα, δαγκώνει και το αγκίστρι καθιστώντας βολικό για τον ψαρά να το τραβήξει έξω.
Παρόμοια, χωρίς να συναντήσει κανείς τον αληθινό γκουρού που μοιάζει με τον Θεό και να συντροφεύει με τους άθλιους ανθρώπους, αποκτά βασική σοφία που γίνεται η αιτία της πτώσης του στα χέρια των αγγέλων του θανάτου. (634)