Καθώς μια κοκκινόποδη πέρδικα (τσάκβι) αισθάνεται χαρούμενη βλέποντας την εικόνα της και τη θεωρεί ως παραμάνα της, ενώ ένα λιοντάρι πηδά στο πηγάδι όταν βλέπει την εικόνα του στο νερό και τη θεωρεί αντίπαλό του.
Καθώς ένα άτομο αισθάνεται εκστατικό παρακολουθώντας την εικόνα του στο σπίτι με καθρέφτες, ενώ ένας σκύλος γαβγίζει διαρκώς θεωρώντας όλες τις εικόνες σαν άλλα σκυλιά.
Καθώς ο γιος του Ήλιου γίνεται αντικείμενο φόβου για τους άδικους ανθρώπους με τη μορφή αγγέλου θανάτου, αλλά αγαπά τους δίκαιους ανθρώπους προβάλλοντας τον εαυτό του ως βασιλιά της δικαιοσύνης.
Έτσι, ο απατεώνας και ο απατεώνας δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους λόγω της βασικής τους σοφίας. Αντίθετα, οι θεοσεβείς άνθρωποι αποκτούν τη σοφία του Αληθινού Γκουρού και αναγνωρίζουν τον πραγματικό τους εαυτό. (160)