Πότε θα αλειφθεί το μέτωπό μου με την ιερή σκόνη των ποδιών του Αληθινού Γκουρού και πότε θα δω με τα μάτια μου το ευσπλαχνικό και φιλεύσπλαχνο πρόσωπο του Αληθινού Γκουρού;
Πότε θα ακούσω τα γλυκά αμβροσιακά και ελιξίρια λόγια του Αληθινού Γκουρού μου με τα δικά μου αυτιά; Πότε θα μπορέσω να κάνω μια ταπεινή ικεσία για τη στενοχώρια μου με τη δική μου γλώσσα μπροστά του;
Πότε θα μπορέσω να ξαπλώσω σαν ραβδί μπροστά στον Αληθινό Γκουρού μου και να τον χαιρετήσω με σταυρωμένα χέρια; Πότε θα μπορέσω να χρησιμοποιήσω τα πόδια μου στην περιφορά του Αληθινού Γκουρού μου;
Αληθινός Γκουρού που είναι η εκδήλωση του Κυρίου, που παρέχεται γνώση, περισυλλογή, χορηγός σωτηρίας και συντηρητής της ζωής, πότε θα μπορέσω να Τον συνειδητοποιήσω καθαρά μέσω της στοργικής λατρείας μου; (Ο Bhai Gurdas Ii εκφράζει τους πόνους του χωρισμού του από το γεια