Kiedy moje czoło zostanie namaszczone świętym pyłem ze stóp Prawdziwego Guru i kiedy na własne oczy zobaczę łagodną i miłosierną twarz Prawdziwego Guru?
Kiedy usłyszę na własne uszy słodkie, przypominające ambrozja i eliksir słowa mojego Prawdziwego Guru? Kiedy będę mógł w swoim języku pokornie błagać o moją niedolę?
Kiedy będę mógł położyć się na brzuchu jak laska przed moim Prawdziwym Guru i pozdrowić go ze złożonymi rękami? Kiedy będę mógł użyć moich stóp do okrążenia mojego Prawdziwego Guru?
Prawdziwy Guru, który jest manifestacją Pana, zaopatrzony w wiedzę, kontemplację, dawca zbawienia i podtrzymujący życie, kiedy będę w stanie jasno Go urzeczywistnić poprzez moje pełne miłości uwielbienie? (Bhai Gurdas Ii wyraża swój ból rozłąki z cześć