Ta istota ludzka, gdy się rodzi, przynosi od Pana pożywienie i ubranie i obiecuje Mu, że będzie dotrzymywała towarzystwa szlachetnym duszom i medytowała nad Jego imieniem.
Ale kiedy przychodzi na ten świat, porzuca wszystko-dającego Boga i zakochuje się w Jego służebnicy-mai. Następnie wędruje w smoczej sieci pięciu demonów, takich jak pożądanie, gniew itp. Nie ma na to lekarstwa. ucieczka.
Człowiek zapomina o tej prawdzie, że świat jest fałszywy, a śmierć realna. Nie rozumie, co jest dla niego korzystne, a co przynosi mu stratę. Zatracanie się w dobrach doczesnych jest pewną porażką, życie w kontemplacji Tr
Dlatego, o towarzyszu! czas tego życia przemija. Musisz wygrać grę życia. Nakazujcie święte zgromadzenie świętych dusz i rozwijajcie swoją miłość do nieskończonego Pana. (498)