Zadowolenie, jakie czerpie pobożny Sikh z medytacji o Jego imieniu, jest tak mistyczne, że on (Gursikh) zapomina o wszystkich innych ziemskich przyjemnościach.
Dzięki zapachowi duchowego spokoju osoba świadoma Guru żyje w stanie błogości i zapomina o wszystkich innych ziemskich przyjemnościach.
Ci, którzy żyją w świadomej obecności Prawdziwego Guru, żyją w stanie wiecznej błogości. Przemijające przyjemności zniszczalnego świata nie kuszą ich i już ich nie przyciągają
towarzystwie duchowo wzniosłych dusz i widząc ich stan ekstazy zjednoczenia z Panem, wszelka mądrość i atrakcje świata uważają za bezwartościowe. (19)