Tak jak żądza pieniędzy skąpca nigdy nie jest zaspokojona, tak też są oczy Sikha Guru, który zdał sobie sprawę, że forma Prawdziwego Guru jest wyjątkowym skarbem, którego widok nigdy nie daje satysfakcji.
Tak jak głód biedaka nigdy nie jest zaspokojony, tak też są uszy Gursikhów, którzy zawsze pragną usłyszeć ambrozjalne słowa Prawdziwego Guru. A jednak, słysząc te słowa przypominające eliksir, pragnienie jego świadomości nie zostaje zaspokojone.
Język Gursikh przywołuje najważniejsze cechy Prawdziwego Guru i niczym deszczowy ptak, który wciąż krzyczy o więcej, nigdy nie jest nasycony.
Wewnętrzna jaźń Sikha zostaje oświecona błogim światłem poprzez widzenie, słuchanie i wypowiadanie cudownej formy Prawdziwego Guru – skarbnicy – a nawet źródła wszystkich cnót. Jednak pragnienie i głód takiego Gursikh nigdy nie maleje.