Bez skosztowania eliksiru Naam, mdły język wypowiada wiele bzdur. Wręcz przeciwnie, oddając się wielokrotnemu wypowiadaniu Jego imienia, bhakta staje się słodki w języku i przyjemny w usposobieniu.
Pijąc eliksir podobny do eliksiru Naam, wielbiciel pozostaje w stanie uniesienia. Zaczyna patrzeć do wewnątrz i nie jest zależny od nikogo innego.
Oddany podróżnik podążający ścieżką Naama pozostaje w stanie równowagi i pozostaje zaabsorbowany niebiańską melodią muzyki boskich słów. Nie słyszy w uszach żadnego innego dźwięku.
I w tym błogim stanie jest wolny od ciała i wciąż żyje. Jest wolny od wszystkich rzeczy tego świata i wyemancypowany już za życia. Staje się zdolny poznać wydarzenia trzech światów i trzech okresów. (65)