جہڑی رسنا پورب کال وکھے رس توں بہین ہوئی ہوئی بہت باتاں بکیا کردی سی پریم رس نام دے سواد دے بس ادھین ہو کے بھاو اس وچ پرچ کے مون برت لین ہے مشٹ برتی وچ لو لین ہو جاندی ہے بھاو دوسرے کسے نال بچن بلاس کرنوں چپّ سادھ لیندی ہے۔
امرت روپ ندھی دا استھان روپ امرت ندھان امرت دا خزانا جو پریم رس ہے، اوس نوں پان کے چھک کے جہڑے مدون گھورم مست ہو گئے ہن، اہ درگ نیتراں دے دھیان اندر دتیا دوسرے کسے روپ نوں پچھان چنار وچ لیوندے ہی نہیں ہن۔
انہد دھنی دی لو وکھے پریم دا نیم دھاریاں ہو گئی ہے پراپت جنھاں نوں سہج سمادھ سہج سروپی استھتی ٹکاؤ اوناں نے مڑ کسے دوسرے سبد بچن وا اپدیش سکھیا نوں سروننتر کناں دے اندر کدی نہیں کیتا ہے، بھاو کداچت نہیں کردے سندے۔
مول مدا اہ کِ آپنے اندر ہی سبم بسماد اوستھا نوں پراپت ہو کے اہ دیہ ولوں بے سرت بے پرواہ دیہ ادھیاس رہت بدیہ اشریر روپ ہوئے ہوئے جگت وچ جیون مکت جیؤندے جی ہی میں میری دے بندھناں توں رہت ہو جاندے ہن ارُ تناں بھوناں تررے لوکی اتے تناں کالاں دی گمتا گیات پہنچ پراپتی وکھے پربین اتینت سیانے پار درشی ہندے ہن ۔۔65۔۔