کبیت سوئے بھائی گورداس جی

انگ - 116

ਅਧਿਆਤਮ ਕਰਮ ਪਰਮਾਤਮ ਪਰਮ ਪਦ ਤਤ ਮਿਲਿ ਤਤਹਿ ਪਰਮਤਤ ਵਾਸੀ ਹੈ ।

adhiaatam karam paramaatam param pad tat mil tateh paramatat vaasee hai |

ادھیاتم کرم کرن کر کے پرمپد پرماتما دی پراپتی ہندی ہے ارتھات تتّ جیو تتو پنجاں تتاں دا جیون سروپ بھاو پنج بھوتک سریر نوں سرجیت کرن ہارا تتاں دا تتو سروپ پدارتھ جیو آتما تتہِ مل سرشٹی بھر دے جیون سروپ پرماتما وکھے مل ابھید ہو جاندا ہے۔ ار اک پرکار ابھید ہو کے اہ پھیر: پرم تتّ واسی پرمتت پد پرماتما وکھے ہی سدا نواس استھتی رکھدا ہے۔ بھاو اسی نسچے وکھے درڑھ رہندا ہے۔

ਸਬਦ ਬਿਬੇਕ ਟੇਕ ਏਕ ਹੀ ਅਨੇਕ ਮੇਕ ਜੰਤ੍ਰ ਧੁਨਿ ਰਾਗ ਨਾਦ ਅਨਭੈ ਅਭਿਆਸੀ ਹੈ ।

sabad bibek ttek ek hee anek mek jantr dhun raag naad anabhai abhiaasee hai |

کس پرکار سبد ببیک ٹیک شبد دی ٹیک اوٹ سہارا لے کے ببیک بب+ اک = دوہاں جیواتما تتھا پرماتما نوں اکّ کردیاں بھاو بارمبار جیو برہم دی ایکتا دا نشانا کائم کر کے سواس سواس نام جپدیاں 'ایکے ہی انیک میک' اکو اکال پرکھ ہی انیکاں وچ ملیا ہویا ایؤں جاپیا کردا ہے جیکوں جنتر باجے دی ناد آواز ارُ راگ دھنِ گیان دی سرود اک روپ ہندیاں ہن بھاو جس تراں وجون والے وجنتری دی آواز جو کچھ اوس دی رسنا وچوں پرگٹ ہندی ہے، تے اوہو ہی ہوبہو جیوں کی تیوں باجے وچوں پرگٹ ہو کے اندر باہر دی اک تار بجھی ہندی ہے، ایسے ہی سریر دے اندر رمیا بولن ہارا سموہ جگت وکھے جیوں کا تیوں بولدا ستا سپھرتی دندا ہویا اکّ روپ ہی پرتیت ہویا کردا ہے بسّ اک ایکتا دی سامرتکھّ پرتیتی روپ انبھے دا ابھیاسی درڑھ نسچا رکھن دا پرجتنوان اکت گرمکھ ہویا رہندا ہے۔

ਦਰਸ ਧਿਆਨ ਉਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਅਤਿ ਅਲਖ ਬਿਲਾਸੀ ਹੈ ।

daras dhiaan unamaan praanapat abigat gat at alakh bilaasee hai |

تاتپرج اہ کِ ایہے جیہو پرکھ درس دھیان انمان پران پران پتِ پران سواس گتی دے دھیان وکھے پرانپتی پرماتما دے درس درشن دا انمان ویچار بھاونا نسچا کردیاں ہویاں، ابگتِ گتی اتِ الکھ بلاسی ہے اتینت ابیکو گتی والے الکھ سروپ وکھے بلاسی کریڑا کرن والے رمن کرنہارے بنے رہندے ہن۔

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਟਾਛ ਦਿਬਿ ਦੇਹ ਕੈ ਬਿਦੇਹ ਭਏ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕੋਊ ਬਿਰਲੋ ਉਦਾਸੀ ਹੈ ।੧੧੬।

amrit kattaachh dib deh kai bideh bhe jeevan mukat koaoo biralo udaasee hai |116|

اس پرکار بارمبار ابھیا کردے ہوئے امرت کٹاچھ دبِ دیہ کے بدیہ بھئے واہگرو دے کرپا کٹاکھی نوں پراپت ہو کے دبی سروپ پراپتی دوارے دیہ ولوں بدیہ ہو جاندے ہن۔ ارُ اسے کر کے ہی دیہ آدِ نوں نروگ تتھا بل پشٹی سمپنّ رکھن والیاں پرورتیاں ولوں سمولچے نورت رہن ہارے اداسی اپرام جیؤندے جی بندھناں توں رہت کوئی ورلے جیون مکت پرکھ ہن ۔۔116۔۔

سوچی (1 - 675)

کبیت سوئے انگ: 1 - 675