گرمکھی مارگ گرسکھی وکھے جی منکھّ گرو مہاراج دی آگیا، اپدیش دے پالن پرائن روپ دھیان وا ساکھیات ستگراں دے سروپ چنتن دے دھیان مئی تت پرتا وچ ساودھان (تتپر = اتشاہوان) رہے، تاں نج گھرُ واہگرو دے دیسوں اؤن والا ہون کر کے جو ایس دا آپنا گھر ہے اوس نوں پراپت ہو جاندا ہے اتے سہجے ہی اتھے نواس پا لیندا ہے۔ بھاو اگے لئی کسے بھانت دی روک ٹوک نہیں رہندی۔
ایسا ہی ستگراں دے شبد دا ویچار نرنا بھلی پرکار سمجھ کے اک ماتر اوس دی ٹیک دھار کے جس نے اپنی متِ منو برتیاں دی آدھار شکتی نوں اچلّ کر لیا ہے بھاو جو شبد نوں تیاگ کے ادھر ادھر ہور درے من بھٹکن نہیں دندا، اتے مٹھی بانی ہی بولدا ہے، اوس دے جی آتمے آپے اندر ساکھیات گوروآں والا ہی گیان برہم گیان پرگٹ ہو اؤندا ہے۔
ستگراں دے چرن کملاں دا چرن امرت روپ جو امرت دا بھنڈار ہے، جس نے اس امرت نوں پیتا، اس دے پریم رس انبھو ادھین ہو اؤندا ہے بھاو انبھوی اوستھا وکھے ہر سمیں ستے ہی اہ ٹکیا رہِ سکدا ہے اتے اوس دے جی انتاکرن وکھے بسم بسواس انوکھی بھانت دا نسچا آتم بھروسا درڑھ ہو اؤندا ہے ارتھات سنسے، سنکلپ وکلپ آدِ مولوں ہی اوس دے اندروں سدا لئی مٹ جاندے ہن۔
اپر کتھن کیتے گیان، دھیان تتھا پریم دا نیم پوری پوری تراں اننّ بھاو نال پالن کردیاں ہویاں جس دے چتّ اندر ایہو جیہی پورن پرتیتی پرپکّ نسچا آ جاوے، اہ بنباسی سنیاسی ہووے تاں، گھر واسی گرہستھی ہووے تاں، سدیو کال مایا ولوں جیؤ اداس ہی رہندا ہے ۔۔322۔۔