ترگن اتیت = رجو تمو ستو گناں دے پربھاو توں جو سدیو کال جیواں دے اندر ارہٹ دیاں ٹنڈاں وت ہیرا پھیری دا گیڑ لگدا رہندا ہے، جس کر کے ہی چھن چھن وچ ساڈے اندر سبھاء وکھے الٹم پلٹم دشا ورتدی رہا کردی ہے، اس ادلا بدلی توں اتیت = اپرام ہو کے بھاو اڈول سبھاء والے بن کے اتھوا اینا انوسار چتّ برتیاں دے ترتھلّ نوں نوارن کر کے شانت من والے ہو کے ہے گرمکھ! چوتھے گن روپ اپھر بھاو اچتّ دشا وکھے گمتا پہنچ کے = کریدی پائیدی ہے، اتے اؤں چؤتھے پد وکھے پراپت ہو کے پنچ تتّ = پنجاں تتاں دے رچے ہوئے دیہ نوں النگھ ٹپّ جائیدا ہے بھاو دیہ ادھیاس توں رہت ہو جائیدا ہے، ارتھات پنجاں تتاں دے میل سنگھات روپ جڑھ دیہ نوں تتّ سرجیت بھاوی بنا کے دکھلان والا اناں توں پرے اینا دا ساکھی سروپ پرم تتّ چیتنّ اوس وکھے استھتی والے بن جائیدا ہے۔
پرنتو گناں توں اتیت ہون واستے اہ اوشیک ہے کِ کھٹ رس مٹھے، کوڑے، کسیلے، سلونے، کھٹے ار چرپرے سواداں دی چاٹ نوں تیاگ دیوو، کیونکِ اناں دے تیاگیاں ہی پریم رس نوں پراپت ہو سکیدا ہے ارُ ایسا ہی پور سر سپت ستّ سراں جو راگاں دیاں ہن، اناں ولوں بھی کناں نوں پور دیو بھاو راگ ناد دی چاٹ وا کنّ رس ولوں سبھ پرکار پور بسّ بس = توبا کرے، تاں انہد انتر شبد دی دھنی دا ابھیاسی ہویا جا سکیدا ہے۔
ہاں ودت رہے کِ رساں دا تیاگ کر کے تتاں نوں ساکھیات کر کے سبد دی دھنی دا ابھیاس روپ یتن بھی سدھیاں پراپت کرن لئی بھی کیتا جاندا ہے سو گرمکھ نوں اس خیال نال نہیں ابھیاس کرنا چاہیدا بلکِ اشٹ سدھانت بھید = اٹھاراں وچوں اٹھاں مہاں سدھیاں دا بھاو سبھناں دا ہی انت کر کے کھہڑا چھڈّ کے ارُ ناتھن کے بھید = نوں دواریاں دے ناتھاں اندریاں نوں بھید کے بھنّ کر کے انھاں دا بل توڑکے ناتھ بھئے ایناں دا سوامی نتھن والا بن جاوے تاں دسم ستھل سدمے دوار وکھے سکھ دے سمندر الکھ اپار بھگونت وکھے بلاسی آنند مانن والا بن جاندا ہے۔
اؤں کر کے گگن منڈل دسم دوار وکھے انمن = اتساہت ہویا وا انمنی بھاو وکھے استھت مگن ہو جاندا ہے، تے نجھر جھرنا امرت دا جھرن لگّ پیندا ہے، جس نوں چھکدا ہویا سہج سروپ وکھے سمادھِ استھتیوان ہویا اک ماتر گر پرچے پاربرہم گر ناہی بھید بچن انوسار پاربرہم وکھے پرچیا لولین رہندا، اداسی سنسار وکھے ورتدا بھی سنسار توں اچا وا اپرام اٹنک الیپ رہا کردا ہے ۔۔31۔۔