جؤ جیوں کر کے جیکوں منیاں دے ایشور منیراج درباسا جی نوں اک کپین ماتر لیڑا پاڑ کے دروپتی نے ندی دے پرواہ وچ اوس دی کپین رڑھ جان کارن ننگیج کجن لئی دتا تاں اس لیر ماتر اوس دان توں سبھا اندر درجودھن دے اس نوں ننگیاں کرون سمیں؛ بسن پرواہ بستراں دا مانوں پرواہ ہلڑھ ہی اوس دے ڈھکی رکھن کھاتر وگ تریا سی۔
سدامے بھگت نے 'جگدیسہِ' جگت پرتاپی سری کرشن دیو جی نوں 'تنک تندل' تھوڑے ماتر مٹھی بھر چول دتے سن؛ تے اوسے بھیٹ توں ہی اوس نے چاروں پدارتھ ہی اتھاہ بیئنت روپ وچ پا لئے سن۔
گجند ایراوت ہاتھی نے ندی توں پانی پن لگیاں گراہ = تندوئے دوارے گرسیا جا کے دکھی ہویاں آرت ناد کردیاں کول پھل توڑ کے بھگوان دے بھیٹا رکھی ارتھات اک کول ماتر نوں من کر کے ارپیا جس توں ریجھ کے چکرپانِ سدرشن چکر ہے جناں دے ہتھ وچ ایسے بھگوان وسنو نے تاں کے کاجے آنِ ویکنٹھ لوک توں تس دے واستے آ کے گراہ گرسے اوس تندوئے نوں نپیڑ گھتیا بھاو ایراوت دی اؤں رکھیا کر لئی۔
جس توں سدھّ ہے کِ کاہو کے کیئے کچھو ن ہوت کسے دے کیتیاں کچھ نہیں ہو سکدا۔ اس لئی کس واستے کوئی کچھ کردا پھرے اتھے تاں جا کی جس کسے دی واہگرو منّ لوے، تس نوں ہی سارے سکھ پراپت ہویا کردے ہن۔ تاں تے اہ اہ کچھ ہی کرنا چاہیئے جس وکھے واہگرو دی پرسنتا ہو سکے ۔۔435۔۔