ماتا پتر نوں جیکر دھکار پھٹکار کے نرادر کر کے مارے تے مڑ پیار کرے ارتھات گل نال لاوے تاں سبھ تراں پتر اوسے دا ہے تے اجیہا ورتارا اہ آپ ہی ورتدی ہے پر جیکر کوئی دوسرا اس بالک نال ایکوں کرنا چاہے تاں پیار آدر وا دھرکار نیادر دوئے کسے دا کدی نہیں سہار سکیا کردی۔
کیوں جُ ماں دا پیار تتھا پھٹکار دوویں ہی بالک دے بھلے دی خاتر ہندے ہن، پرنتو دوسرے دی پھٹکار وا پیار اسدے پراناں دا بکار کھو ہندا ہے کیونکِ دوئے اندر اہ درد نہیں۔
جس تراں جل وچ پیاں کدیاں ڈبّ مریدا ہے چاہے اہ ٹھنڈھا ہے ارُ اگّ وچ پیاں سڑ مریدا ہے کیونکِ اہ تتی ہندی ہے۔ اسے تراں آن بنتا دوسری استری ہور ہور متاں تے گرو لوکاں وا آگوآں رکھیاں منیاں دی چاہے ہووے کرپا تے چاہے کروپی ارتھات ور سراپ اہ سبھ اگیان دا مول ہے۔
تسی پرکار ہی (ماتا واکوں ) گرو مہاراج سکھاں نوں سمبھالن دا جتن کردے ہن۔ (پریم دے سمیں کرپا دوارے، ار وکاری دشا تکیاں کروپی دوارے، اہ دونو بھاو ہی سکھّ دی کلیان خاتر ہی ہندے ہن۔) کیونکِ پرم پریم دے بھنڈار ساغر روپ ستگراں دے اندر دبدھا دچتائی کدی ورتیا ہی نہیں کردی بھاو اہ تاں سدیو کال اکّ سم کرپالو ہی ہندے ہن، پر سکھّ دے بھلے خاتر سمیں سمیں سکھّ یوگی بھان نوں ورتایا کردے ہن ۔۔355۔۔