سارا سنسار ہی گرو کا درشن ڈٹھا درشن ڈٹھا آکھ رہا ہے پر اہ کون درشٹی تکنی ہے، جس کر کے من گرو درشن وکھے ہی سما جاوے لین ہو جاوے۔
سبھ کوئی ہی آکھدا ہے کِ اساں گرو کے اپدیش نوں سنیا ہے اپدیش سنیا ہے، پر اہ سننی کون وستو ہے جس نوں سنیاں ہور درے مڑ نا دھائیے بھٹکیئے۔
جیہ رسنا نال جے جے کار جے ہووے ستگراں دی جے ہووے ستگراں دی کردیاں سارے ہی گرمنت رگردیکھیا روپ منتر نوں تاں جاپدے مندے ہن، پر اہ کون جگتی ڈھنگ ہے، جس کر کے جوتی سروپ دی جوت وچ لو تار لگی رہے۔
درشن شکتی سنن، شکتی جان دا بل، تتھا جانے ہوئے وچ چتّ دے سبھاوک ٹکن دی ہمت آدِ، سربنگ ہین سموہ سادھناں توں ہین پتت ہویا ہویا جو مورکھ اگیانی ہووے، اوس نوں پتت پاون ستگورو ہی چاہن تاں سمجھ آ سکدی ہے، بھاو دیکھیا،سنیاا، سمجھیا تے ویچاریا پرمارتھ وچ اوہو ہی پروان پے تے سپھلا ہو سکدا ہے، جو ستگراں دیپنے پے کے اوناں دی دسی جگت ارُ پرسنتا اندر کیتا جاوے ۔۔541۔۔