جس تراں پھل پھلّ آدِ دی بھیٹا لے کے بناں دے راجے بن دیوتا پاس جاوے تے بھیٹا ارپ کے کرے ابھیمان اس گلّ دا کِ میں پھل پھل ارپن کیتے ہن تاں دسو اہ کس تراں پھبّ سکدا ہے۔
جس تراں سمندر پاس جا کے اوس نوں کوئی موتی نزرانے ترھاں دکھاوے، اتے مڑ مڑ اوس موتی دی سلاہتا کرے، تاں اہ سوبھا نہیں پایا کردا۔
جس تراں سونے دی کنی ارینی سمیر پربت دے سامنے جا بھیٹا رکھے اتے من وچ اس بھیٹا وجوں گمان کرے، تاں اہ لوکاں وچ باورا سدائی کملا ہی اکھوایا کردا ہے۔
تسی پرکار ہی گیان دھیان دے ٹھانن پراپت کرن خاتر پراناں نوں ارپ کے، جے گرو مہاراج نوں رجھانا چاہے تاں پران پتی ستگراں نوں کہو کس تراں نال رجھا سکے ۔۔510۔۔