سری گرو درشن گرنتھ دا ارمبھ:
درشن دیکھدے سار ہی بھاو گرو مہاراج جی دے سرگن سروپی درشن کردے سار بھی جو جھلکا اوناں دے نرگن سروپی پرکاش دا اندر وجا ارتھات انبھؤ ہویا تاں تتکال ہی، سدھ نام چیتے دی چتون سمرن = یاد شکتی وسر گئی۔ ارتھات جو گلاں مڑ مڑ چیتے آن آن سنسکاراں دے روپ وچ اندر وٹھیا کردیاں سن، اکو وار ہی بند ہو گئیاں۔ ارُ بدھِ بجھن شکتی دی بوجھ گمّ ہو گئی۔ متِ بدھی اکل وچوں اکل تھوہ لا لین دا بل، لوپ ہو گیا۔
سرتِ سوجھی دی شکتی = سونہ دی تاکت وچ سوجھ ن رہی اتے دھیان سوچ وچار وچ دھیان سوچن = خیال کرن دی ہمت نا رہی۔ گیان وچ گیان نا رہا بھاو جانن دا بل اتھوا جو کچھ جانیا ہویا سی اہ جانکاری وچوں اٹھ گیا اتے گت ریتی، ڈھنگ، پہنچ، پرورتی گلّ دی تہِ وچ پہنچن اتھوا پرورت ہون والی جو شکتی سی اوس دی اہ گتِ دشا نہیں رہی۔
دھیرج دا دھیرج، اتے گرب ہنکار دا گرب پنا اہمبھاو چلا گیا، تتھا رتِ پریتی دا پرتی بھاو رہِ گیا، ارُ پرتشٹا مانکھی گوروتا دی منوت بھی رتِ پتِ لتّ پتّ ہو گئی۔ 'ر' دا 'ل' ہو کے لتّ پتّ لڑ کھڑا گئی کھوار ہو گئی ارتھ ہویا۔
اوس دشا نوں کیکر دسیا جاوے ادبھت ولکھن توں بھی مہانن ولکھن انوکھی بھانت دی تے اچمبھے توں بھی اتینت اچمبھا سروپ تتھا اسچرجے چمتکاری = ہرانی وچ پان والی دشا توں بھی اتینت کر کے چمتکار سروپ اہ دشا ہے ۔۔1۔۔9۔۔