کبیت سوئے بھائی گورداس جی

انگ - 30

ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਗ੍ਰਿਹਸਤੀ ਹੁਇ ਪਾਇਓ ਨ ਸਹਜ ਘਰਿ ਬਨਿ ਬਨਵਾਸ ਨ ਉਦਾਸ ਡਲ ਪਾਇਓ ਹੈ ।

grih meh grihasatee hue paaeio na sahaj ghar ban banavaas na udaas ddal paaeio hai |

گرہِ دھرم دی پالنا کرن ہارے گرہ مہِ گھراں وچ کئی گرہِ دھرمی گرہستھی تاں ہوئے پر سہج گھر دی پراپتی نا ہوئی بھاو جس اگمّ پرے نوں گگن شبد راہیں اپر کتھن کیتا ہے ارُ جہڑا جیو دے دسم دوار نوں بھیدن کر کے سریر اندر پرویش کردیاں انتریامی اکال پرکھ نے ساتھ ہی اس سمیں آپنا نواس استھان تھاپیا سی، اہ سہج گھر نا پایا تاں کیہ گرہستھی ہوئے؟ ارُ ایسا ہی بن اجاڑ بیابان وکھے وسن والیاں ہو کے بھاو بنواسی بن کے اداسی دھارے دا پھل ات +آس اچی آسا دا پھل روپ سموہ آساں امیداں توں اچی آشا موکھ دی آسا دا پھل روپ برہم گیان نہیں پراپت کیتا۔

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਨ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਚਾਰੀ ਸਿਧਾਸਨ ਕੈ ਨ ਨਿਜ ਆਸਨ ਦਿੜਾਇਓ ਹੈ ।

parr parr panddit na akath kathaa bichaaree sidhaasan kai na nij aasan dirraaeio hai |

پڑھِ پڑھِ کے بڑے پنڈت بن گئے پرنتو اکتھ کتھا بانی دی گمتا توں پار ہے جس کتھا دا کتھنا اس سدھانت نوں نا وچاریا اتے انجیں ہی سدھاں والے آسن کیتے یا سدھیاں پراپت کرن والی استھتی سادھی، پر نج آسن آتم پد وکھے استھتی درڑ پرپکّ نا کیتی۔

ਜੋਗ ਧਿਆਨ ਧਾਰਨ ਕੈ ਨਾਥਨ ਦੇਖੇ ਨ ਨਾਥ ਜਗਿ ਭੋਗ ਪੂਜਾ ਕੈ ਨ ਅਗਹੁ ਗਹਾਇਓ ਹੈ ।

jog dhiaan dhaaran kai naathan dekhe na naath jag bhog poojaa kai na agahu gahaaeio hai |

دھارنا اندر خاس خاس سرت دے ٹکون والیاں ٹکانیاں اپر دھارنا کر کر کے جوگ جوڑن والے دھیان بھی ناتھاں نے سدھّ کیتے پر ناتھ مالک ترلوکی دا درشٹ نا ہی آیا اتے اسے پرکار یگی دیوتیاں پرتھائ ہوم کر کر کے، وا بھوگ برہم بھوج آدِ کر کے اتھوا دیوتا پوجن ٹھاکر پوجا آدکر کر کے اگہُ = نا گرہن کیتا جان والا پکڑ وچ اؤننوں باہرا بدھی آدِ دے گیان توں پر باہر نا گرہن ہو سکیا کسے پرکار بھی ایؤں نا جانیا جا سکیا۔

ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਸੇਵ ਕੈ ਨ ਅਹੰਮੇਵ ਟੇਵ ਟਾਰੀ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ਗੁਰਦੇਵ ਸਮਝਾਇਓ ਹੈ ।੩੦।

devee dev sev kai na ahamev ttev ttaaree alakh abhev guradev samajhaaeio hai |30|

دیویاں دیوتیاں دے بھی بھگت بن بن کے سیوا ارادھنا کیتی پرنتو اہمیو میں ہی ہاں ایسی آپنے آپ نوں تیس مار خاں منن والی کبدھی دی ٹیو کھوٹی بان نا ہی ٹاری، ٹالی جا سکی۔ تاتپری کیہ کِ اجیہے اجیہے سمونہ سادھناں نوں سادھ سادھ کے جپھر جال کے جس دے مرم نوں سمجھن بجھن واستے انگنت لوک ہار تھکے، اوس الکھ توں پار ارُ ابھیو = آپنا مرم جنونو اگمّ سروپ اکال پرکھ واہگرو نوں پرکاش روپ ستگراں نے اسانوں یتھاوت سمجھا دتا ساکھیات کرا دتا ہے ۔۔30۔۔

سوچی (1 - 675)

کبیت سوئے انگ: 1 - 675