اپنا اپنا پتر تاں سبھ کسے نوں ہی سوہنا لگدا ہے پر سپھلی سندرتا تاں اہ ہندی ہے جس نوں سنسار بھر وچ ہی سلاہیا جاوے۔
ایسا ہی آپنا آپنا ونج وپار کسے نوں بھی آپنے اندر برا نہیں لگدا پر اسل سودا سوت تاں اوہیؤ ہی ہندا ہے، جس نوں سارا جگت ہی بھلا آکھے۔
اپنے اپنے کلا دھرم سمبدھی کرم تاں سبھ کوئی ہی کردے ہن، پر اتم کرم اہ ہندا ہے جس نوں لوک ار بید پروان کردے ہون بھاو لوک بھی جس نوں نندا جوگ نا سمجھن، تے بیداں شاستراں وچ بھی جو نا نکھیدھیا ہویا ہووے۔
اسی پرکار سبھ کوئی ہی اہ گلّ آکھدا ہے کِ گرو بناں گتی مکتی نہیں پر گرو اسل وچ اوہو ہی کرنا دھارنا چاہیدا ہے، جہڑا کِ مایا سنساری کار وہاراں وچّ اداس اپرام رکھے ۔۔553۔۔