جیکر کاں مانسروور اتے مرال ہنساں دی سبھا وچ جا بیٹھے تاں درگندھ وشٹے دی آسا وچ دچتا تے اداس اداس جہا ہی اتھے باس کردا بیٹھدا ہے۔
جس تراں کتے نوں چاہے سندر پرجنک پلنگھ اتے بٹھائیے کنتو اہ اس پلنگھ نوں تیاگ کے چکی نوں چٹن جا لگدا ہے کیونجُ اس اندھ مورکھ دی متِ جو ماری ہوئی ہے۔
کھوتے دے انگاں شریر اپر جیکر ارگجا اتر امبیر دا لیپ لگائیے ملیئے تاں بھی اہ راکھ دی ڈھیری روڑی اپر ہی جا جا پلسیٹے ماردا ہے کیونجُ اوس دے کندھیاں موڈھیاں نوں اہ کٹیو کھوٹی بان ہی پئی ہوئی ہے۔
تسی پرکار ہی اسادھ ساکت منمکھ دے چتّ اندر سادھ سنگت گرمکھاں سنتاں دی سنگت وچ پریتی رتی بھر بھی نہیں ہندی؛ اوس نوں تاں سدا ایسے سنبندھ دی ہی منسا لگی رہندی ہے جتھے کِ کوئی اپادھ کھڑی کیتی جا سکییا اپرادھ کر سکن دا اؤسر مل سکے ۔۔386۔۔