کبیت سوئے بھائی گورداس جی

انگ - 298

ਦੁਰਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸੰਗਤਿ ਅਸਾਧ ਸਾਧ ਕਾਸਟ ਅਗਨਿ ਗਤਿ ਟੇਵ ਨ ਟਰਤ ਹੈ ।

duramat guramat sangat asaadh saadh kaasatt agan gat ttev na ttarat hai |

اسادھو بھیڑے منمکھ پرکھاں دی سنگت وچ جد کد درمتِ دی ورتن ہی ورتدی ہے، اتے سادھو بھلیاں = گرمکھاں دی سنگت وچ سدیو کال گرمت دا ورتارا، جس تراں کاٹھ دی اپکار والی گتِ دشا ہے تے اگنی دی وگاڑ اپکار = داہ کرن دی اہ ٹیو دھراہوں بان اوناں دی ٹل ہی نہیں سکدی، ایسا ہی گرمکھاں دا گرمت بھاو وچ ورتنا، تے منمکھاں دا درمت بھاو وچ، اہ کدرتی سبھاء ہے۔

ਅਜਯਾ ਸਰਪ ਜਲ ਗੰਗ ਬਾਰੁਨੀ ਬਿਧਾਨ ਸਨ ਅਉ ਮਜੀਠ ਖਲ ਪੰਡਿਤ ਲਰਤ ਹੈ ।

ajayaa sarap jal gang baarunee bidhaan san aau majeetth khal panddit larat hai |

اجا بکری تے سپّ تتھا گنگا جل اتے شراب دی جو پرچلت بان ہے، اسدا بدھان کتھن ہنے ہی پچھے کیتا ہے ارُ سن دا بندھن کاری سبھاء دکھدائی تے مجیٹھ دا انیک کشٹ پا کے بھی دوسرے دا ہت پالنا، اسے پرکار کھل = مورکھ تتھا پنڈت لرت ہے اکو اکو ہی ستھاناں وچ اکٹھیاں رہن تے بھی آپو وچ ورودھی سبھاء ہی رکھدے ہن۔

ਕੰਟਕ ਪੁਹਪ ਸੈਲ ਘਟਿਕਾ ਸਨਾਹ ਸਸਤ੍ਰ ਹੰਸ ਕਾਗ ਬਗ ਬਿਆਧ ਮ੍ਰਿਗ ਹੋਇ ਨਿਬਰਤ ਹੈ ।

kanttak puhap sail ghattikaa sanaah sasatr hans kaag bag biaadh mrig hoe nibarat hai |

جس تراں کنڈے تے پھلّ اکٹھے رہِ کے بھی اہ سگندھی پسارنوں تے اہ چوبھ مارنوں آپنی بان نہیں تیاگدے؛ اتے پتھر وا گھڑی اکو دھرتی توں اپج کے دکھدائی تے سکھدائی سبھاء نوں نہیں تیاگدے، تتھا سناہ سنجوآ تے شستر ہتھیار اکو لوہے دی رچنا ہون تے بھی سنجوآ موتوں بچان ہارا اتے ہتھیار پران گھاتی وادی وچ ورتدے ہن۔ اویں ہی ہنس کاں تتھا بگلے دے پوتر وا گندے سبھاء بابت سمجھ لوو؛ ارُ اویں ہی بیادھ شکاری تے ہرن دیہال دا نبیڑا نرنا بھی برے بھلے دا ہویا ہویا ہے۔

ਲੋਸਟ ਕਨਿਕ ਸੀਪ ਸੰਖ ਮਧੁ ਕਾਲਕੂਟ ਸੁਖ ਦੁਖਦਾਇਕ ਸੰਸਾਰ ਬਿਚਰਤ ਹੈ ।੨੯੮।

losatt kanik seep sankh madh kaalakoott sukh dukhadaaeik sansaar bicharat hai |298|

ایکوں ہی لوہا شستر بیڑیاں آدِ بن دکھدائی ہے، تے سونا اپنی شان وا ستیا دے بل ایسیاں دکھاں توں بچا کے سکھ دین ہارا ہے۔ ارُ سپّ سنکھ رتناں دی کھان سمندر وچ رہِ کے اپنے اپنے سبھاواں موجب موتی پیدا کرن تے روان یا بیچین کرنہارے ہن۔ اتے مدھُ = امرت امر کرن ہارا تے کال کوٹ = وکھ مارن ہاری ہندی ہے، اسے تراں اکو سومے سروپ رچن ہار توں پرگٹ ہو کے گرمکھ سنسار وچ سکھدائی ہو ورتدے ہن، ارُ منمکھ دکھّ داتے ۔۔298۔۔

سوچی (1 - 675)

کبیت سوئے انگ: 1 - 675