جس تراں پان دے بیل ولّ نالوں ٹٹے پتے بدیس دسوریں جا کے بھی پانی، دے سربندھ کر کے پانی بار بار وچھڑکیندے رہن کر کے بہت کال تک 'جگوت ہے' سمبھالے رہِ سکدے ہن۔
جس تراں بچیاں نوں تیاگ کے دور دیشاں نوں چلی جایا کردی ہے پر اہ چت اندر چتاردے رہن نال نروگھن رہا کردے (بھاو پلدے رہندے تے مردے نہیں) ہن۔
جس تراں جاتری لوک برتن بھر بھر کے گنگودک گنگا جل لے جایا کردے ہن اتے اہ اس سکیرتی دے آسرے کِ گنگا جل وچ جالا کدی نہیں پیندا جیوں کا تیوں نرمل سوچھّ ہی نبھ جایا کردا ہے۔
تسی پرکار ہی ستگراں دے چرناں دی شرن وچ سکھّ نوں انترِ انترا وتھّ پے گیاں بھاو ستگراں توں کسے کارن دور چلے جان کارن، اہ شبد دی سنگت وچ رہندا ہویا شبد ابھیاس وچ جٹا ہی گرو دھیان کردا جیؤننا بتایا کردا ہے ۔۔515۔۔