جس تراں توتا اڈدا پھردا ہے بن بن تانئی ارتھات اک جنگل توں دوئے نوں تے دوئے توں تیئے چوتھے آدِ وکھے، پرنتو جیہو جیہے کھٹے مٹھے بیر امب آدِ پھل بوٹے اتے بیٹھدا ہے اوہو اوہو جیہے پھل سواد نوں چکھیا کردا ہے۔ اسے بھانت اہ پھڑیا جاکے
پر ادھین ہو کے جس جس بھانت دی سنگتِ وکھے ملیا کردا ہے، سن سن کے ویسیاں ویسیاں بچناں اپدیشاں سمجھوتیاں نوں تیسی تیسی بھاکھا بولی ہی سُ اہ پھیر لے بھاکھئی لے اچاردا ہے۔
تسی پرکار چتّ چنچل اڈارو ہے تے سبھاء اس دا جل دے سمان چپل ان استھر چلائیمان رہن والا ہے، جہو جیہے رنگ نال ملدا ہے اہ تیہو جیہا ہی رنگ رکھ لیا دھار لیا کردا ہے۔ ارتھات جس جس تراں دے پدارتھاں دی سمیپتا چتّ نوں پراپت ہندی ہے اوہو اوہو جیہی ہی واشنا کھڑی کرن لگ پیا کردا ہے۔ بس اسے واشنا دے ادھین ہی۔
جس بھانت اک نیچ بھیڑا آدمی مرن لگیاں بھی شراب نوں ہی لوچدا ہے۔ اسے بھانت سریشٹ سنگت ستسنگ وکھے ملیا ہویا سجن سریشٹ منکھّ مرن لگا بھی گنگا جل وا بھلا سنگ منگیا کردا ہے ۔۔155۔۔