گرو سکھّ دی سندھِ جوڑ = ملاپ دے ملیاں وا جڑیاں ارتھات اناں دے آپو وچ پتیج پیاں، بیس اک = اک کوڑی دا آدمی سکھی دا پاتر جگیاسی ایس ایس = ایشوراں پرتاپیاں دا بھی ایشور پرتاپی پرکھ بن جاندا ہے۔ ات اس لوک توں النگھ پار ہو کے ات اوس لوک لوک پاربرہم دے دیش وکھے جا ٹھہردا نواس جا کردا ہے۔
چمّ دی درشٹی باہرلیاں اکھاں نوں بند کر کے، جد دبّ درشٹی انتریوی = مانسی نیتر نال، دھیان کرے تکے، تاں انمنی بھاو من دے انتر مکھی دشا وچ الٹ آیاں ارتھات انتر لکھی باہر درشٹی دی پرپکّ اوستھا وکھ، جگمگ جگمگ دگ دگ کر رہی نرنکاری جوت پرکاش دی سدھّ انبھو = سوجھ نوں سکھّ پراپت ہو جاندا ہے۔
تاتپری کیہ کِ سرت نوں 'سنکوچت ہی' سنکوچدے سار ارتھات باہرلے پسارے ولوں انترمکھ کرن سار ہی موکھ دوار دے بجروت درڑھ جڑیاں ہویاں آسا اندیسا روپ کواڑاں نوں کھولھ کے بائد ساز باز آدِ دی ناد سانگیتک دھنی توں پرے انہت پون آدکاں دی انتریوی چوٹ اتھوا ہلور = ہرکت آدِ توں اتپنّ ہونہاری دھنی توں ولکھن دھنی وچ لو لگ جاندی ہے۔
جد کِ بچن بلاس تیاگ کے ماہرمکھی سواداں توں رہت ہویا ہویا نجھر نرنتر جھر رہی اپار دھارا وان اپیو امرت = انبھؤ رس نوں پیا کردا ہے ۔۔11۔۔