کھییر سمندر اندرلے امرت دے سومے مانسروور دے کنارے جیکر بگلے نوں لجا بٹھائیے، تاں اہ انملیاں موتیاں نوں تیاگ تیاگ کے مچھیاں نوں بینِ چن چنکے کھایا کردا ہے کیونجُ اوس دی بھاونا ہی مچھیاں دی خوراک اپر بجھی ہوئی ہے، تے موتیاں نوں چوغا اوس نے سمجھیا ہی نہیں ہندا۔
اسے تراں جیکر جوک نوں تھن مما پین واستے لائیے تاں اہ پے ددھّ نہیں پیا کردی، سگوں اپنی پرپکّ بھاونا انوسار لہو نوں ہی لے لے = گرہن کر کر کے اچدی چھکدی تے رجیا کردی ہے۔
اسے بھانت ہی اتینت باسنا والی وستو پھلاں دے اتر آدِ خشبوئی اپر مکھی رکھی (مجبور کیتی ہوڑی ہوئی) نہیں رہا کردی اتے آپنی بھؤنی دی پریری جھٹّ ہی مہان درگندھی والی (گندی تھاں پھوڑے پھنسی آدِ لہو پاک بھرے ٹکانے) ولّ دوڑ جایا کردی ہے۔
ایسے ہی جر پرکار ہاتھی شنان کر کے (شدھّ پوتر ہو کے) بھی آپنے سر وچ مٹی پا لیا کردا ہے (اسے پرکار کبھاونا روپی دوکھناں نال دوکھت ہردے والے) سنت دے دوکھی نوں سنتاں دی سنگت دا سماگم بن پین تے بھی سنتاں دی سنگت چنگی نہیں لگیا کردی ہے ۔۔332۔۔