دیوے نال پتنگے دی بھورے دی کول پھل نال، پانی نال مچھلی دی تے چکوی دی سورج نال ارُ چکور دی چندرما نال تتھا مرگ دی ناد شبد دھنی نال پریتی ہندی ہے۔
اہ پریتی اک انگی ہے پر نال ہی بہرنگی بھی جس کر کے کوئی سنگی ساتھی نہیں بن سکدا نال نہیں نبھ سکدا کیونکِ اہ ساریاں پریتاں ہی اک پاسڑیاں ہون کر کے دکھدائی ہن، تے اسے واستے ہی آدِ انت کداچت بھی سہائی سہیتا کرنہاریاں نہیں ہو سکدیاں۔
سو ایسیاں اک انگی سنساری پریتیاں دے اوڑک دی ہدّ تک نباہن وچ ایس منکھّ نوں ایناں اکت جیواں وت ہی جیؤندے جی تاں بھلے سنگ دا مہاتم پراپت نہیں ہندا تے مر گیاں پرم گتی کلیان نہیں پراپت ہو جانی، ایسا ہی نا کسے پرکار دا گیان دھیان یا گیان دھیان توں پراپت ہون ہارا پریم رس پرم آنند ہی جو پریتم پیارے دا پرسادِ بخشش وا پرسنتا روپ کہا جاوے۔
تاں تے اچت ہے کِ منکھا جنم نوں پراپت ہوئے ہوئے پرکھ دیا دے ساغر سری گرو مہاراج جی دے چرناں دی شرن نوں پراپت ہون جِ تھوں اتھے اتھے سبھ پرکار سکھاں دا داتا بسماد روپ سکھپھل پراپت ہندا ہے ۔۔321۔۔