جیسے کرپور مے اڈن کو سبھاؤ تا تے جس تراں مشک کافور دے ستے ہی اڈن والا سبھاء ہون کر کے اوسے دے اگے ہور باسنا سگندھی نہیں ٹھہر سکیا کردی بھاو چپل چتاں والیاں دے ہردیاں اندر گر اپدیش نہیں ٹھہر سکیا کردا۔
پر چندن سباس سندل چنن آپنے آپ وچ ہی وسن والا ہے، بھاو اپنے وچ مگن رہن جیرا رکھن والا ہے تاہی تے سگندھتا سکل مے سماوئی تسے کر کے ہی سگندھی اوس دی سبھ وچ سما جایا کردی ہے، تے اوہ کے سباسنا بناسپتی کر لیندا بنا لیندا ہے بناسپتی نوں اپنی سگندھی سمپنّ ہی۔
جیسے جل ملت سربنگ سنگ رنگ راکھے ارُ جس پرکار جل درون سبھاء ہون کر کے جیہو جیہے رنگ سنگ راکھے جس جس تراں دے رنگ نال رکھ دیو، بھاو ملا دیو، اوہو اوہو جیہا ہی سربنگ سمولچا بنا جایا کردا ہے، بھاو ایسے ہی سارگراہی پربھاو گراہی سینسیٹو من والے ہو ستسنگ وچ بیٹھیاں، سمولچا پرمارتھ اندر آ جاندا ہے، کنتو اگنِ جرائ سبھ رنگن مٹاوئی اگّ سڑدے تپدے رہن والے سبھاء دی ہون کر کے، جو رنگ سامنے آ جاوے ساڑ کے سواہ کر دندی ہے ایسے ہی دشٹ پرکھ ستسنگ وچ پجکے بھی ایرکھا آدِ سبھاء کارن رہے سہے پریم دی بھی پٹی میس دتا کردے ہن۔
پھیر اسے تراں جیسے روِ سسِ سو سکتِ سبھاء گتِ جس پرکار سورج ارُ چندرما سو شکتی دے سبھاء والی گتِ دشا پرکرتی رکھدے ہن ارتھات سورج شو سروپ پرماتما والا سبھاء جیون پردان کرن والی خسلت خاسا رکھدا ہے تے چندرما شکتی والا جیون گراہی سبھاء بھاو چندرما سورج دے سہارے ہی کایم استھر رہن والا ہے۔ اس واستے سنجوگی بیوگی اہ سنجوگی تے وجوگی پربھاو والے پروانے گئے ہن بھاو سورج دنے چڑھ کے سبھ نوں ملا دین والا ہے، تے چندرما رات نوں ادے ہو کے سبھ نوں تھاپڑ سوان والا آپو وچ وچھوڑن ہارا ہے درسٹانت کے دکھاوئی سو اہ گلّ درشٹانت توں ہی دکھائی دے اؤندی ہے کِ جہڑے تاں مایا دے داس ہندے ہن اوہ ستسنگ وچ آن کے بھی وجوگی وچھڑے ہی رہندے ہن، اتے جہڑے آپنی نگھا واہگرو اپر رکھدے ہن تے اسے دے سکّ جگاسا دھار کے ایسے ہی بھونی نال ستسنگ وچ اؤندے ہن، اونھاں نوں ستگورو واہگرو نال ابھید کر دتا کردے ہن ۔۔134۔۔