جس پرکار بندھک پھندھک چڑیمار چکوی تے چکوے دے جوڑے نوں پھڑ کے پنجرے وچ پا اکٹھیاں کر دندا ہے تاں اہ دن بھر دے پھسوتی دے دکھّ نوں رات اکٹھیاں وسدے ہوئے سکھ کر کے منیا کردے ہن کیوں جُ ہن دھراہوں رات دا وچھوڑا اونا نوں نہیں واپر سکیا کردا۔
تے آپو وچ ایؤں آکھیا کردے ہن؛ کِ کروڑاں بھلیاں پرکھاں نوں اسیں وارنے کربان کر سٹدے ہاں اوس درجن برے شکاری اپروں جس نے کِ سانوں پھڑ لیاندا ہے تے اس بھانت اکٹھیاں وسن دا اؤسر دتا ہے۔ اتھوا آپو وچ آکھدے ہن کِ کوٹِ جوہ سجناں دے وار سٹیئے اوس دشٹ دی اوٹ اوہلے پنجرے اتوں جس نے سانوں پھڑ لیاندا ہے۔
واہگرو دا نام سمرن ماتر وکھے جیکر کروڑاں بپتاں کشٹ سر تے آن جھلن تاں اہ مانو کروڑاں ہی سمپتا سکھ سروپ ہن اتے جیکر پربھو پرماتما بسردا ہے تے کروڑاں سندا سکھ دیاں وبھوتیاں پراپت ہندیاں ہن تاں اہ مانو کروڑاں اپدا مہان دکھ روپ ہی ہن۔ بھاو سنسارک پدارتھاں دی بھٹکنا اندر دن رات پچ پچ مردا من جد نام سمرن دے پرم آنند نوں مانیا کردا ہے تاں سمرن دے سہائی سادھناں دے سنجم سادھن آدِ وکھے جو کلیش گرمکھ نوں سہنے پیندے ہن اونھاں نوں پرم سکھ روپ کر کے منیا کردا ہے ارُ آپنے وچ پرچا کے واہگرو نوں بھلان دا کارن ہو کے اس ربی سکھ دی پراپتی توں بنچت رکھن ہاریاں سنسارک سکھ وبھوتیاں نوں دکھّ روپ اتے تچھّ منیا کردا ہے۔
بس، اہ تاں ہن کیول ایہو ہی سمجھدا ہے کِ ستِ سروپ ستگراں دا ستینام ہی گرو مہاراج جی دا پرم گیان ہے، ارُ ستگراں دی متِ سکھیا دے ستی ستی کر کے دھارنا ہی اوناں دا پرم دھیان ہے ۔۔242۔۔