جیہڑے سکھّ گراں نال ایک میک اکّ بھاو والے گر سکھّ سندھی دے میل وچ آئے ہوئے بن گئے ہن، اوناں دے اکّ روم بھر دی مہما اننت ہے بھاو اوس دا انت نہیں پایا جا سکدا۔ جد روم بھر دی مہما اننت کارن سکھّ دی ایڈی مہان مہما ہو جاندی ہے، تاں گرو تاں ہین ہی اگمّ اپار مہما دے ندھان گھر بھنڈارے۔
ایسا ہی گر سکھّ دے اک ماتر بول بچن دے تول ویچار اندازے سدھانت نوں ہاری ساری نہیں سمجھ سکدا، اتے نا ہی اوس دا ملّ ہی مایا جا سکدا ہے۔ اس دے مکابلے وچ ستگراں دے سبد دا جو گیان ہے، اوس دا دھیان وچ لیونا تاں ہے ہی اگمّ+ات = اگمتا دی اودھی روپ۔
گرسکھّ دی درشٹی اکھّ دی اک ماتر نگھا تار دندی ہے جد بندے نوں سنسار توں تاں پھیر ستگراں دے کرپا بھرے کٹاکھی اکھّ دے چبھاؤ نیتر بھر کے تکن دے پربھاؤ دا تاں کوئی پرمان اندازا تھہُ لایا ہی نہیں جا سکدا۔
اتے ایسا ہی گر سکھّ دے تاں اک ماتر پل گھڑی سنگ ساتھ کیتیاں رنگ رس پریم دا رس ربی سواد آ جاندا ہے ستگراں دی گتی مہما تاں پھیر ہے ہی ابگت ابیکت روپ ارُ نربان اتھوا ستگورو نربان مت مریادا توں رہت کھلھم کھلھا موج ماتر تے ہی ابگتاں اپگتاں دی بھی گتی کر دتا کردے ہن ۔۔73۔۔