پھیر جس تراں ناگبیل = پان جد پلاس پتر چھچھرے دے پتر دا میل پا لوے تاں راجے دے ہتھاں وچ جا پہنچدا ہے اہ گلّ سارا جہان ہی جاندا ہے۔
جس تراں پھیر برن بکھے نیل برن کچیل رنگاں وچوں رنگ نیل رنگ میلا اپوتر منیا ہے پر ایسا رنگدار چیر کپڑا ہیرے دی سنگت کر کے ہیرا اس وچ بنّ لیا جاوے تاں نردوکھ شدھّ سمجھیدا ہے۔
جس تراں سنکھ مہاں اپوتر ہندا ہے کیونکِ اہ کیڑے دا گھر، ارُ سکھنا رہن ہارا، تے رونی آواز کڈھن والا ہے پر ٹھاکر پوجا سمیں پرم پوتر منیا ہے کیونکِ یگی پوجا آدِ سمیں ادھیکاریاں نوں سدن وا یگی پوجا آدِ دی نروگھن سماپتی دا سندیشا دندا ہے؛ اسے کر کے ہی جگ بھوگ برہم بھوج آدکاں سمیں بھی اس نوں آنیئ لیاندا وجایا جاندا ہے۔
تسے پرکار ہی میں کاں سمان کرکھا بولن ہارا تے دوکھ تتھو ہاں پر مرال سبھا ہنس سروپ سکھاں دی سبھا وچ بیٹھ گیا ہاں۔ مینوں مار کے اس واستے نہیں اٹھاندے، کِ میں گربانی گاویا اچاریا کردا ہاں ۔۔501۔۔